O filcach

FILC to termin, którym można opisać różnego rodzaju tkaniny, w tym także tkaniny wełniane i syntetyczne. Żaden inny produkt nie posiada tak szerokiego zastosowania jak filc. Przeważnie niezauważone przez użytkownika filce zapewniają działanie i komfort w maszynach, pojazdach i różnorodnych urządzeniach. Tradycyjnie filc jest nietkanym materiałem włókienniczym złożonym z luźnych włókien, które są ze sobą splecione, tworząc ciągły materiał.

W procesie produkcji poprzez dodatek substancji chemicznych, specjalnej obróbce termicznej czy połączeniu na gorąco z taśmą samoprzylepną możemy uzyskać filc o indywidualnych właściwościach takich jak trudnopalność, utwardzenie jednostronne lub dwustronne, filc w wersji samoprzylepnej.

Do wytwarzania filcu poliestrowego używa się włókien syntetycznych, które już od samego początku produkowane są z kolorowych surowców. W przypadku filców z włókien naturalnych proces barwienia odbywa się już po wyprodukowaniu całego nawoju. Obydwa sposoby przygotowywania filców kolorowych pozwalają na uzyskanie bardzo różnorodnej palety barw, w zależności od użytych mieszanek włókien lub barwników.

Filc syntetczny

Filc igłowany zawdzięcza swoje istnieje gwałtownemu rozwojowi włókien chemicznych pod koniec XIX wieku. W latach 60-tych XX wieku technologia ta staje się co bardziej popularna. Ciągły rozwój włóknin syntetycznych pozwala tworzyć nowe produkty o wyjątkowych właściwościach odporności na temperatury, współczynnik rozkładu, odporność na rozdzieranie i działania substancji chemicznych. Proces Igłowania: Igły wyposażone w haczyki wbijają się w wolne włókna. Podczas wbijania haczyki zmieniają położenie części włókien z horyzontalnej w wertykalną. Przez to zostaje osiągnięty skręt włókien oraz zagęszczanie włókniny.

Ponieważ podczas procesu igłowania osiągalne jest tylko ograniczone zagęszczenie, często filce igłowe zostają dodatkowo wzmocnione poprzez magazynowanie substancji sklejających.

Filc wełniany

Filc wełniany jest jednym z najstarszych materiałów w historii cywilizacji. Podstawowy surowiec i zasada produkcji, choć ciągle rozwijana, postała praktycznie ta sama przez wieki.

Stosując wodę, ciepło i tarcie, z owczej wełny powstaje jednorodny materiał tekstylny – filc wełniany. W zależności od dalszej obróbki, filc wełniany może być miękki lub utwardzony. Ze względu na potrzeby klienta, niektóre właściwości filcu mogą być podkreślone lub wyeliminowane. Dlatego też filc znajduje praktycznie nieograniczone zastosowanie w najróżniejszych gałęziach przemysłu.

Filc wełniany składa się z wełny owczej, której włókna zostają zagęszczone do stałej struktury bez dodania substancji sklejających.

Etapy produkcji:

Wolfen: Przeczesywanie, mieszanie różnych komponentów włókien, ewentualnie domieszek włókien wiskozy
Zwijanie: rozwiązywanie płatów wełny, prostowanie włókien w uporządkowaną włókninę
Filcowanie: wilgoć oraz ciepło powodują otwieranie dachówkowatych łusek oraz wzmacniają kędzierzowatość włókien. Pod wpływem ciśnienia i potrząsających ruchów włókna plątają się ze sobą. Współczynnik tarcia na powierzchni włókien jest różny w kierunku wierzchołka włókien i różny w kierunku ich zakończenia. Z tego powodu włókna wnikają tylko w kierunku ich korzeni (zakończenia) a potem sczepiają się wzajemnie z łuskami.
Pilśniowanie: Dodanie środków pomocniczych przy pilśniowaniu takich jak kwasy oraz mydło wzmacnia otwieranie łusek oraz ich kędzierzowatość. Dalsza obróbka mechaniczna (trzepanie, spęczanie i rozciąganie) kontynuuje rozpoczęty podczas filcowania proces zagęszczania włókien.
Mycie: środki pomocnicze zostają wypłukiwane/wymywane.
Suszenie
Prasowanie: tylko przy gęstości objętościowej wynoszącej od około 0,48, która nie jest osiągalna przez pilśniowanie
Powierzchnia: Cięcie, gładzenie/szlifowanie
Możliwe dodatkowe funkcje: wodoszczelny, odporny na działanie insektów, wysokich temperatur oraz działający hamująco na płomienie.